2 november 2018
Op 24 oktober is ons erelid Manon Lith, 71 jaar oud, overleden. Manon was vele jaren lang één van de meest prominente deelnemers in de Stichting Maassluise Kunstenaars. Door haar persoon en haar werk heeft ze op heel veel mensen een onuitwisbare indruk gemaakt. Het was voor haar medekunstenaars boeiend en inspirerend om haar in haar ontwikkeling te volgen. Zij heeft bijgedragen aan de kunstzinnige ontplooiing van een grote groep Maassluizers. Afgelopen zaterdag is zij begraven op begraafplaats Crooswijk in Rotterdam.
Foto:
Arie Wapenaar
Na haar opleiding aan de Akademie voor Beeldende Kunsten (1964-1968) heeft Manon vooral veel monumentaal werk gemaakt. Glasapplique-ramen voor een kantoor, voor negen entreehallen van flatgebouwen in Rijswijk en voor verschillende kerken in Schiedam, Krimpen aan de Lek en St. Pancras. Voor een begraafplaats, verschillende gemeentehuizen, kerken en kantoren ontwierp zij wandkleden in applicatietechniek. Voor het stadhuis in Maassluis heeft zij drie reliëfs in perspex gemaakt.
Vanaf 1974-1975 brak een periode aan van landschappen en stads-, haven- en industriegezichten in een zeer eigen aquareltechniek. Ook in opdracht van particulieren en bedrijven heeft zij veel aquarellen gemaakt.
Delta – 1998
Vanaf de jaren 80 is Manon vrij werk gaan maken in olieverf en gemengde technieken. Dit werk kenmerkt zich door een dynamische wijze van schilderen: lijnen, vlakken en kleuren wervelen over het doek. Meestal dekkend maar ook wel transparant werd de verf in een duidelijk handschrift aangebracht. Ze gebruikte daarbij olieverf op linnen en gouache- en acrylverf, krijt, inkt en potlood op papier. Het werk is meestal abstract, maar soms zijn er menselijke figuren en natuurelementen als gesteenten en water in te bespeuren. Manon: Dit is geen echte keuze, meer een werken vanuit een geestesgesteldheid. Ik ga uit van kleur in relatie tot emoties. Door muziek geïnspireerd ontstaan de beelden vanzelf: onbewust en spannend, verrassend, soms triest, maar altijd indringend. In al mijn werk zoek ik ruimte, beweging licht en spanning.
’n tijd voor zon, ’n tijd voor schaduw… – 1996
Ander werk van haar zijn portretten, die zij in opdracht maakte. Portret- en modeltekenen of schilderen blijft altijd fascinerend em waanzinnig moeilijk. Je bent er nooit op afgestudeerd. Sinds haar opleiding heeft zij portretgetekend. Eerst in potlood en krijt en later in allerlei technieken als olieverf, gouache, aquarel en kleurpotlood. Afhankelijk waar het model zich het beste toe leende.
Haar eerste expositie was in 1963 in Rotterdam toen zij nog maar 16 jaar oud was. Er zouden nog zo’n 150 exposities volgen, zowel in Nederland als in het buitenland. Zij was jaren docente bij Klei en Kleur (thans Kunst & Cultuur Academie) in Maassluis. Sinds 1994 gaf zij onderricht aan het Maassluise schilderscollectief, een trouwe groep oud-leerlingen van haar. Door haar inbreng bracht zij de kunstenaars op een hoger niveau.
Bewogen – 1997
Manon was zo’n 50 jaar actief als beeldend kunstenaar, waarvan 40 jaar in Maassluis. In 1995 ontving zij samen met Maarten ’t Hart de cultuurprijs van de gemeente Maassluis; een prijs die slechts een enkele maal wordt verstrekt. Zij heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan de voorloper van de SMK. Aanleiding was toen dat de Maasluise Kunstenaars zich zorgen maakten om het gemeentelijke cultuurbeleid. Dit leidde er toe dat de Maassluise Kunstenaars een collectief gingen vormen, wat uiteindelijk weer heeft geleid tot de oprichting van de SMK.
J. Klevering, dir. Delft Instruments, olieverf op linnen – 1997
In 2011 werd zij tot erelid benoemd, met name omdat zij een belangrijk bijdrage heeft geleverd aan de kunst, zowel binnen als buiten Maassluis, aan de Maassluise Kunstenaars en de totstandkoming van de SMK. In haar werk en onze herinnering zal zij nog lang voortleven!
In 1999 is een boek uitgegeven door Stichting de Vrije Academie Vlaardingen met als titel Inspiratie Bronnen: 26 kunstenaarsportretten. Naast prachtige foto’s van Arie Wapenaar van de kunstenaars in hun atelier (zie de foto bovenaan), is door Yvonne Lens (met medewerking van Ger van Veen) ook een beschrijving van hun werk(wijze) opgenomen. Hieronder volgt die van Manon: Expressieve toets en harmonie vallen samen.
Manon, Tim en Martijn – 1998